Wednesday, October 17, 2007

هر زمان که به کشورمان ايران فکر می​کنم و اينکه چه جايگاهی می​توانست در دنيا داشته باشد و چه جايگاهی اکنون دارد، غمگين می​شوم. غمگين می​شوم که خطر جنگ و خونريزی و ويرانی تهديش می​کند.
چندی پيش يک نظرسنجی در بسياری از کشورهای دنيا انجام شده بود در مورد خوشنام​ترين و بدنام​ترين کشورهای دنيا از ديد مردم. از نمونه​های تصادفی از مردم گروه​های گوناگون اجتماعی، از هر دين و نژاد و جنس و سن نظرخواهی شده بود. بر اساس نظرسنجی، در ميان بدنام​ترين و منفورترين کشورهای دنيا ايران پس از اسراييل در جايگاه دوم نشسته است! بسی افتخار دارد و غرورآفرين است داشتن چنين جايگاهی!
نکته اینجاست که در این نظرسنجی از مردم عادی کوچه و بازار نظرخواهی شده بود. شاید گفته شود که غربی​ها با سر و صدا و تبلیغات مردم دنیا را نسبت به کشورمان بدبین کرده​اند. باید گفت که چرا ما بهانه دستشان داده​ایم که چنین کنند؟ آیا ما باید یا نوکر آمریکا باشیم و یا در میان منفورترین کشورها در دنیا؟ راه دیگری نیست؟
من باور دارم که راه سومی هست. راهی که خاتمی آغاز کرده بود و می​توانست ادامه داشته باشد. چهار سال پیش بوش در یک سخنرانی ایران، عراق و کره شمالی را محور شیطان نامید. من بر این باور هستم که اگر بوش به ایران حمله نکرد و حمله به عراق را برگزید، تنها و تنها برای این بود که رییس جمهور آنزمان ایران خاتمی بود. مردی که سخن از صلح و دوستی می​گفت و از گفتگوی تمدن​ها دم می​زد. افکار عمومی دنیا آنزمان از حمله به ایران پشتیبانی نمی​کرد. اگر جناب احمدی​نژاد پاک​کن به دست(!) آنزمان رییس جمهور کشورمان بود چه بسا که بجای عراق اکنون در ایران حمام خون راه افتاده بود و ویران شده بود. یادمان باشد که اگر ما با حکومت ایران مشکل داشته باشیم ولی با کشورمان که دشمنی نداریم. چه خوش گفته شده که "دریغ است ایران که ویران شود، کنام پلنگان و شیران شود". اگر خانه را موریانه زده باشد چاره​ی کار آتش زدن خانه نیست!
من باور دارم که اگر دوره​ی چهار ساله​ی ریاست جمهوری احمدی​نژاد به خیر بگذرد و به پایان برسد، برگزیدن یک چهره​ی صلح​طلب و پذیرفتنی همچون خاتمی می​تواند چاره​ی کار باشد و خطر جنگ را دور کند. کسی را باید برگزید که حافظ منافع کشور خودش باشد و اگر در سازمان ملل سخنرانی کرد درباره​ی مشکلات کشورش سخن بگوید نه درباره​ی لبنان و فلسطین و اسراییل و دیگران!

نظر_

..........................................................................................................................................

[Powered by Blogger]